Onze Lieve Vrouwe Lyceum (OLV) te Breda. Hierna ben ik gaan studeren aan de business universiteit Nyenrode. In samenwerking met het Koninklijke NivRA (Nederlands instituut voor RegisterAccountants) studeerde ik af in de master accountancy en werkte als registeraccountant bij PriceWaterhouseCoopers.‘God roept zelfs accountants uit hun kantoren’
Zo sprak Mgr. Liesen tijdens mijn priesterwijding op 7 november 2015. De roeping tot het priesterschap is voor mij eerder een laat antwoord, dan een late roeping.
De zusters Franciscanessen uit Dongen hadden het eerste werk al gedaan op de kleuterschool in Dorst. Pastoor van Balen begeleidde mij als misdienaar en later kreeg ik de liefde voor de kerkmuziek ingegoten op het kinderkoor door Wout Kalkman. De kerkmuziek loopt als een rode draad door mijn roepingsverhaal. De muziek, het dirigeren en orgelspelen, heeft mij altijd in de kerk gehouden.
Regio Alphen – Gilze / Zeeuws-Vlaanderen
Na mijn priesterwijding heeft de bisschop mij eerst als kapelaan benoemd in het oosten van ons bisdom (de dorpen: Alphen, Chaam, Riel, Ulicoten, Baarle-Nassau, Gilze) en vervolgens in het westen, in de drie parochies in Zeeuws-Vlaanderen (Hulst, Terneuzen, Oostburg). Na telkens drie mooie jaren kwam de vraag van de bisschop om pastoor te worden in de H. Catharinaparochie.
Installatie tot pastoor H. Catharinaparochie en rector van de basiliek St. Jan
Op 20 oktober 2021 ben ik benoemd als pastoor van de H. Catharinaparochie en op 24 oktober hiertoe geïnstalleerd door de bisschop van Breda, Mgr. Liesen, in de Basiliek St. Jan.
Samen op weg – de missionaire parochie
Samen mag ik met u gaan bouwen aan een Kerk waarin mensen steeds meer leerling en vriend(in) van Jezus worden en biddend, vierend, dienend en lerend het geloof beleven, voorleven en doorgeven.
Als parochies in ons bisdom en dus ook in Oosterhout en haar Kerkdorpen staan we voor een grote uitdaging. Voor de voortgang van het geloofsleven en voor het bereiken van vooral ook jonge mensen is het noodzakelijk om onze gemeenschappen om te vormen tot missionaire geloofsgemeenschappen.
“Missionair” wil zeggen dat wij geloofsgemeenschappen worden waar mensen een band ervaren met God en zijn Zoon Jezus Christus en met elkaar. Wij hebben een missionair programma nodig ‘naar binnen’, naar ons eigen hart, om de stem van de Heer steeds dieper toe te laten, en ‘naar buiten’, naar de wereld, om de stem van de Heer helder en uitnodigend te laten klinken.
Samen met het pastoraal team, het parochiebestuur en alle gelovigen van de H. Catharinaparochie heb ik als pastoor de opdracht en verantwoordelijkheid gekregen aan dit missionaire proces in onze parochie inhoud en vorm te geven.
Ik kijk er naar uit om deze weg samen met u te gaan, door nieuwe stappen te zetten, op weg naar een toekomst die deels onbekend is, maar al opgesloten ligt in Gods plan met ieder van ons.
In gebed met elkaar verbonden, bid ik dat wij allen mogen groeien in geloof, hoop en vooral in de liefde tot God en tot elkaar. Zodat wij allen de vreugde van het geloof in ons leven mogen ervaren, hervinden en vieren.
In nomine Domini feliciter (in de naam van de Heer gelukkig)
Pastoor Jochem van Velthoven
Peter Hoefnagels, diaken
sinds 2019
Onderweg zijn …. en thuiskomen
Als jongen mocht ik in de periodes dat er vrij was van school vaak mee met een van de vrachtwagens van het bedrijf van mijn vader. Het was het avontuurlijke van onderweg zijn naar verre bestemmingen om goederen op te halen en af te leveren. Maar ook het vertrouwde van weer gastvrij thuiskomen, waar moeder op ons wachtte.
Op weg gaan en thuiskomen zijn een rode draad in mijn leven geworden, de basis is gelegd in het Roermonds katholieke gezin waarin ik opgroeide. Na mijn studie theologie ben ik steeds weer op weg gegaan voor nieuwe uitdagingen zowel in verschillende parochies als in andere bisdomfuncties. Dat kon ik doen vanuit een goed thuisfront, samen met mijn echtgenote Ine, onze kinderen en sinds kort ons kleinkind. De H. Catharinaparochie is weer zo’n nieuwe uitdaging.
Als diaken sta ik voor verbinding, “go-between”; tussen op weg gaan en thuiskomen, tussen samenleving en kerk, tussen de wereld en het heilige, tussen vieren en doen, tussen mensen onderling, en vooral met de kwetsbare mensen, tussen mensen en God. Verbinding ook, die levensader kan zijn tussen geloofsgemeenschappen in die ene parochie.
Vanaf de geboorte zijn wij onderweg, op weg door het leven, een weg die ten einde loopt bij het sterven. Op onze levensreis maken we van alles mee, van pech tot geluk, van diepte- tot hoogtepunten of raken we de weg kwijt en zijn we op zoek naar richtingwijzers.
Als diaken wil ik ook boodschapper zijn, getuige van dat evangelie dat mensen de weg wijst, met als voornaamste richtingwijzers: heb elkaar lief, weet dat God met je meegaat, vergeef elkaar en schep steeds weer nieuwe kansen, deel van je rijkdom met hen die niets hebben, wees trouw aan degenen die je lief zijn.
De laatste jaren gaan steeds meer mensen op een bijzondere wijze op weg, op pelgrimstocht. Zij gaan te voet of op de fiets naar Santiago de Compostella in Noord-Spanje of naar Assisi in Italië. Een pelgrimage is je leven lopen in het klein. Er komen vragen op als: hoe ben ik gevaren, waar ga ik naar toe, wat heb ik bereikt, wat heb ik gemist? Je komt je jezelf tegen.
Wie op weg gaat weet ook dat er pleisterplaatsen nodig zijn, om even op adem te komen. Kunnen wij dat als kerk zijn voor mensen onderweg: met een aandachtig oor, een helpende hand of een zegenend gebaar op vreugdevolle en moeilijke momenten, maar ook met een boodschap van liefde en vrede?
Ik mag samen met de collega’s in het pastoraal team en de vele vrijwilligers, mannen en vrouwen, in de H. Catharinaparochie meewerken aan een gastvrije pleisterplaats, waar even een onderbreking mag zijn van onderweg zijn en waar mensen mogen thuiskomen. Ik hoop u daarin graag te ontmoeten.
Diaken Peter Hoefnagels
