Catharina van Alexandrië

Catharina en de filosofen, fresco van Masolini in de San Clemente in Rome

De oudste bronnen over Catharina van Alexandrië dateren van lang na haar leven. Volgens de geschriften zou Catharina rond het jaar 300 in Alexandrië, in het huidige Egypte, geleefd hebben. Alexandrië was in die tijd een belangrijke stad in het Middellandse Zeegebied, een centrum van cultuur en wetenschap dankzij de beroemde bibliotheek, de grootste van die tijd. Catharina was van adellijke geboorte, zeer onderlegd in de filosofie. Keizer Maxentius werd verliefd op haar, maar ze beschouwde zichzelf als bruid van Christus en wees daarom zijn huwelijksaanzoek af. Toen stuurde de keizer veertig heidense filosofen die haar moesten overtuigen van de dwaling van het christendom. Met haar wijsheid en welsprekendheid weerstond ze hen. De keizer besloot haar te laten verpletteren door een rad met ijzeren punten. Het rad brak echter. Ten slotte werd Catharina onthoofd. Volgens het verhaal brachten de engelen haar lichaam over naar een klooster in de Sinaïwoestijn, het Catharinaklooster, dat tot op de dag van vandaag bestaat.

Vanwege haar adellijke afkomst wordt Catharina afgebeeld met een kroon op haar hoofd. Haar attributen zijn de martelwerktuigen: het gebroken rad en het zwaard. Catharina zou gestorven zijn op 25 november 307. Vandaar haar feestdag op 25 november. In de late middeleeuwen is de verering van Catharina zeer populair geworden: veel kerken, kloosters, begijnhoven en gilden hebben haar als patrones gekozen, zo ook het klooster St. Catharinadal.